het einde van de Amsterdamse Wallen
PDF versie | Print Versie | Html Versie
Auteur: Reinier Meijer | Via Artikel Post
Gezien: 1702 |
Aantal woorden: 781 |
Datum: Wed, 7 Mar 2012 |
0 commentaar
De Rosse Buurt of de ‘’Wallen’’ is misschien wel een van de bekendste buurten van Amsterdam, maar zeker de meest spraakmakende. Het is het kloppend hart van de stad en van oudsher een enorme trekpleister. Al in de 16e eeuw wemelde het hier van de Zeelieden op zoek naar vertier en vrouwelijk gezelschap.
Als een gids in Amsterdam wordt mij vaak de vraag gesteld; 'worden de Wallen nu wel of niet gesloten'? Dat het antwoord op deze vraag niet heel eenvoudig is zal ik uitleggen.
In 2008 is het gemeentebestuur begonnen met de grootschalige schoonmaakactie genaamd; ‘project 1012 ( de naam 1012 komt van het postcode van dit gebied ).
In nauwe samenwerking met de centrale stad is het stadsdeel de strijd aangegaan tegen criminaliteit en verloedering.
Op deze manier proberen ze het aantal laagwaardige ondernemers terug te dringen.
De Rosse Buurt of de ‘’ Amsterdamse Sodom en Gomorra’’ wil de gemeente omtoveren tot een bruisend stadshart, dat zich kan meten met de grote metropolen als Londen, Parijs en New York, de stad die per slot van rekening ooit nieuw Amsterdam werd genoemd.
Vooral de eerste jaren had het stadsbestuur flink de wind eronder en liep het project voortvarend. Zo werden er als snel een aantal prostitutiepanden opgekocht en slaagde de gemeente erin om de Rode Loper van Amsterdam ( zoals het stuk Damrak van het Centraal Station naar de Dam ook wordt genoemd ) te ontdoen van de dubieuze Israëlische ondernemer Asaf Barazani.
Nog geen 30 jaar geleden stond de Rosse Buurt samen met de Warmoesstraat en de Zeedijk bekent als de 'No Go Area' van Amsterdam, want het wemelde er van junkies en dealers.
Vooral op de Zeedijk met haar vele opiumkitten, floreerde de drugshandel als nooit tevoren.
Het was in de jaren '70 van de vorige eeuw op de Zeedijk zelfs zo erg dat de postbode alleen nog onder begeleiding van de politie de brieven kon posten.
Tegenwoordig is dit wel anders. In 1985 werd de NV Economisch Herstel Zeedijk opgericht. De NV werd voor een deel gefinancierd door publieke partijen. Het doel van de NV was panden aan te kopen van 'verdachte ondernemers' en deze weer door te verkopen aan legitieme ondernemers die het beste voor hebben met de buurt. Dat dit aardig gelukt is bewijst het gezellige karakter van die deze buurt tegenwoordig heeft.
De PVDA met Lodewijk Asscher voorop heeft van project 1012 zijn paradepaardje gemaakt.
De eerste grote overwinning van project 1012 kwam toen NV Stadsgoed, een dochter van woningbouwvereniging Het Oosten, de panden van 'pornokoning' Charles Geerts ( alias dikke Charles ) op de Oudezijds Achterburgwal kocht. Saillant detail was dat de gemeente garant stond voor een bedrag van 25 miljoen euro. Met deze deal kwamen in een keer 109 ramen die voor het lokale prostitutiebedrijf gereserveerd waren te vervallen.
Maar tot op de dag van vandaag heeft de gemeente het ambitieuze voornemen om 240 ramen te sluiten nog steeds niet voltooid. Toen de gemeente net lekker op dreef was gooide de economische crisis roet in het eten. Nu wordt het sluiten van het wallengebied in een adem genoemd met de Noord-Zuid lijn, namelijk die van de lange adem.
Vanaf het begin van de crisis stonden veel kamerverhuurders niet meer te springen om hun kamer te verhuren en als klap op de vuurpijl liep het gemeentebestuur tegen een fors aantal bezuinigingen aan. Dit resulteerde in het feit dat de opschoning van de Amsterdamse Rosse Buurt door het gemeente bestuur op een laag pitje is gezet en dit is misschien maar goed ook. Want de Rosse Buurt belichaamd toch het open en tolerante karakter waar Amsterdam wereldwijd bekend om staat.
Ondanks het een goed plan is om de Wallen een beetje op te schonen kan het nooit de bedoeling zijn om Amsterdam geheel te ontdoen van deze gezellige mengelmoes van eeuwenoude geschiedenis, gezellige kroegen, cafés, vertier en niet te vergeten de dames van lichte zeden, die hier hun vak in een enigszins beschermde omgeving kunnen uitvoeren.
Dus uiteindelijk heeft de economische crisis ook positieve uitwerkingen en blijven de Wallen ( nog steeds ) een trekpleister voor veel dagjesmensen en toeristen.
Over de Auteur
Reinier Meijer is gids in Amsterdam
Gerelateerde artikelen
- deel dit artikel met anderen
Beoordeling: Nog niet beoordeeld
Login om te stemmen
Commentaar 
Geen commentaar geplaatst.
Commentaar toevoegen
Je hebt geen toestemming om commentaar te geven. Als je inlogt dan mag je misschien wel commentaar toevoegen.
